Rusiyanın Ukraynaya təcavüzü Çinin siyasətinin təkamülü, taktiki mövqeyi və strateji seçimləri üçün mühüm sınaqdır. Pekin öz maraqları üçün eqoistdir və Çinin alternativlərini tərtib edənin Vaşinqton olmasını istəməz. Lakin Pekin Rusiya ilə eyni vaxtda strateji tərəfdaşlıq, “ərazi bütövlüyü” və “müdaxilə etməmək” kimi uzunmüddətli xarici siyasət prinsiplərinə sadiqlik və AB-dən gələcək zərəri minimuma endirmək istəyi ilə eyni vaxtda üç hədəfi həyata keçirməyə çalışaraq qeyri-mümkün tarazlığı əldə etməyə çalışır…
Çin Rusiya ilə beynəlxalq münasibətlərin bəzi prinsiplərini, o cümlədən ABŞ-ın rəhbərlik etdiyi alyanslara qarşı çıxmasını və 1990-cı illərdə NATO-nun Balkanlara müdaxiləsindən sonra ABŞ-ın xarici siyasətindən dərin narahatlığı bölüşür. Lakin Rusiyanın hərəkətləri Çinin suverenlik, ərazi bütövlüyü və müdaxilə etməmək inancını açıq şəkildə pozur. Çinin demək olar ki, qəti seçimi güc siyasətini və praktiki mülahizələri prioritetləşdirərkən öz prinsiplərindən imtina etmək olacaq. Bu prinsiplərdən imtina edərək, bu seçimi hiyləgər diplomatik dilin dumanı ilə aldadaraq, Pekin açıq şəkildə göstərdi ki, Çin siyasətinin ən həlledici elementi onun Moskvaya meyl etməsidir…
Pekin, şübhəsiz ki, Rusiya və Qərb arasında münaqişəyə çox birbaşa sürüklənməkdən qaçmaq istəyir. Ukraynada Pekin qeyri-adi dərəcədə kəskin ziddiyyətlərlə üzləşir. Və bu ziddiyyətləri tarazlaşdırmaq demək olar ki, mümkünsüz olacaq. O, Moskvaya meyl etməsinin əvəzini transatlantik Qərblə ödəyəcək. Bu, Moskva ilə əlaqəni kəsmək üçün də baha başa gələcək. Çin seçim etməkdən qaça bilməz və bunlar ən azı növbəti onillikdə Çinin xarici siyasətini qəti şəkildə formalaşdıracaq…
Pərviz Əliyev, çinşünas
